Mensen zijn een ontuitputtelijke bron voor Albert Groenheyde. Zijn drang om hen te schilderen ontstaat uit pure verwondering en fascinatie voor de verscheidenheid aan mensen. Hij wil hun eigenheid vastleggen, het karakter eruit halen. Dat is soms confronterend, maar altijd ontroerend. Hij schildert fors en krachtig met ook subtiele toetsen. Zijn portretten stralen een echtheid uit waar niemand omheen kan.

Lucian Freud, David Levine en Jenny Saville zijn voor Albert Groenheyde belangrijke inspiratiebronnen.